Taeny occupation lover[ONE SHOT]

เนื้อเรื่อง

ขอบคุณความเหงา...ที่ชอบเข้ามาทักทายบ่อยๆ

ขอบคุณเสียงตุ๊กแกที่ร้องตอนกลางคืน...ที่ทำให้รู้ว่าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว

ขอบคุณเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความสุขของคนข้างบ้าน

ขอบคุณไอ้ลิงที่กวนประสาททุกวัน-_-

"เฮ้ย!! จะอยู่อีกนานมั้ยเนี่ย บ้านก็มีไม่ไปทำวะ เดี๋ยวปั๊ดตบให้กลับบ้านเกิดที่ลพบุรีเลยไป๊"แทยอนสุดหล่อ?? เริ่มเหวี่ยงเพื่อนลิง ที่แอบมาทำเค้กที่บ้านแทยอน

"แกก็มาช่วยทำสิวะ ฉันจะได้ไม่อยู่กวนแกเนี่ย"ลิงดำเริ่มประสาทเสียตาม

ที่จริงวันนี้เป็นวันครบรอบ2ปีของยูริกับเจสสิก้า ลิงยูลเลยขอโชว์ความเกรียนโดยการทำเค้กครบรอบให้ ซึ่งตอนนี้เจสสิก้ามาถึงบ้านของยูริแล้ว ลิงก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะเค้กก็ยังไม่เสร็จเหลือตกแต่งอะไรอีกนิดหน่อย ก็เลยให้แทยอนออกรับหน้าแทนไปก่อน

ทั้งสองคนไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน แต่อยู่ในที่ดินที่เดียวกัน ที่ดินก็ประมาณ5ไร่ไม่ใหญ่มาก มีบ้าน2หลัง ก็ของแทยอนกับยูริคนละหลังนั่นแหละ เวลาที่ทั้งคู่จะซ่อนอะไรหรือมีอะไรปกปิดก็จะไปฝากไว้อีกบ้านแบบนี้เป็นเรื่องปกติเลยนี่แหละ - -

"เฮ้ยๆๆ เสร็จละ ขอบใจมากนะที่มาตาม ฉันไปล่ะ เอ้อ วันนี้ฉันคงไปกินข้าวนอกบ้านนะ หาไรกินเอาเองนะ"ยูริตอนนี้ในมือเต็มไปด้วยของมากมาย ยกเค้กก้อนโตเดินออกไป เฮ้อออ คนมีความรักมันดูมีอะไรๆสนุกๆทำเยอะดีเนอะ

"เบื่อๆๆๆ โว้ยยยยย"แทยอนทิ้งตัวบนโซฟาสีน้ำเงินอันใหญ่ จะทำอย่างไรให้ไม่เบื่อ ในเมื่อเธอก็เรียนจบแล้ว งานก็มีแล้วเงินก็ดีแถมไม่ต้องทำทุกวันแบบงานออฟฟิศ เฉลี่ยเดือนละ2ครั้งกับเงินเป็นแสน (ช่างถ่ายภาพมืออาชีพ) มันจะเหลือก็แค่อย่างเดียวนี่แหละ คือ การที่ยังไม่มีความรัก...

หากจะถามว่าคนหน้าตาดูดี ขาว ตัวเล็ก ปากแดงคนนี้ไม่มีใครจีบดูว่าจะผิดถนัด เพราะตั้งแต่ประถมก็มีคนมาจีบเธอเยอะขนาดที่ว่า...แม่งเยอะมากอ่ะ เป็นนามนับไม่ได้ละกัน จนถึงตอนนี้ก็ยังมีอยู่ แล้วคิดหรอว่าไอ้นี่ไม่สนใจ ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่ผู้หญิงที่มาชอบมัน คบกันเล่นๆไม่จริงจัง อย่าเรียกว่าคบเลยด้วยซ้ำ ก็มันไม่ใช่อ่ะทำยังไงมันก็ไม่ใช่หรอก

"โอ๊ะ ปิ๊งป่องงง"ความคิดพิเรนทร์แล่นเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็ว แทยอนรีบตรงไปที่คอมพิวเตอร์ และปริ้นกระดาษขนาดเอสี่มาหนึ่งใบ และนำไปติดที่หน้าบ้าน พร้อมกับรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์

'รับสมัครคนรู้ใจ เงินเดือนสูง(ผู้หญิง)'

....

....

"ป้าคะ หนูขอเวลา2อาทิตย์ได้มั้ยคะ ตอนนี้เค้ายังไม่โอนเงินเข้ามาให้เลย นะนะป้านะ"สาวนัอยร่างบาง พยายามขอร้องป้าที่เป็นเจ้าของบ้านเช่าด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา มีหรอที่ป้าเค้าจะไม่สงสาร

"แต่ตอนนี้มีลูกค้าใหม่เค้าจะมาเช่าแล้วเค้าก็ให้เงินป้ามาแล้ว หนูไม่ได้จ่ายค่าเช่าป้ามา3เดือนแล้ว ป้าก็ไม่มีเงินจะไปจ่ายค่าน้ำค่าไฟเหมือนกัน หนูเข้าใจป้านะทิฟฟานี่"

"ฮืออออ ป้าทิ้งหนูไปอย่างนี้แล้วหนูจะไปอยู่ที่ไหนล่ะคะ"เสียงสะอื้นของสาวน้อยบ่งบอกถึงความเศร้าและน่าสงสารอย่างจับใจ

"เอ้อ ลูกป้าไปทำงานเป็นแม่บ้านของคนคนนึงรู้สึกว่าจะชื่อคุณยูริ ลองไปขอสมัครทำงานเค้าดูมั้ยล่ะ ลูกป้าบอกว่าเค้าใจดี แต่ชอบทำหน้าหื่นใส่ในบางครั้งแล้วก็หน้าตาดีมากๆด้วย"

"จริงหรอคะป้า!! ขอบคุณมากๆเลยค่ะ"สาวน้อยเริ่มมีความหวังอีกครั้ง กับการที่ไม่ต้องกลับไปที่บ้านเด็กกำพร้าอีก ถายในใบหน้าที่เื้อนน้ำตาก็เริ่มมีรอยยิ้มเล็กเกิดขึ้น

ทิฟฟานี่เด็กกำพร้า รู้เพียงแต่ว่าชื่อทิฟฟานี่เป็นชื่อที่พ่อแม่ท่านตั้งขึ้นมาจริงๆ แต่ก็จำไม่ได้ว่าถูกพาให้มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ตอนไหน เธอออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าได้ด้วยชายคนหนึ่งที่อ้างว่าอยากมีลูกและจะเลี้ยงดูฟูมฟักอย่างดี เจ้าหน้าที่ก็ไว้ใจและอนุญาตให้เธอออกไป แต่เคราะห์ซ้ำกำซัด เธอกลับถูกพ่อบุญธรรมหลอกให้ไปขายพวงมาลัยตามสี่แยกจราจร ถึงแม่ว่าเธอจะหนีอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่เป็นผล จนมาเจอป้านี่แหละที่ช่วยเหลือเธอให้ออกมาจากนรกนั่นได้ และทำให้เธอมีชีวิตทีีดีกว่าเดิมมาจนถึงทุกวันนี้

เธอไม่โกรธที่ป้าจะไม่ให้เธออยู่ต่อ เพราะป้าก็เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็กแล้ว แถมส่งเสียให้เธอเรียนจนจบมหาลัยได้ เธอนั่นแหละที่ยังไม่ได้ทำอะไรให้ป้าได้ชื่นใจเลยซักครั้ง

เอาล่ะ ยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องได้งานที่บ้านของคุณยูริให้ได้!!

.....

....

ติ๊งต่องๆ

เสียงออดหน้าบ้านดัง ทำให้แทยอนสะดุ้งตื่นขึ้นมาเล็กน้อย นี่มันเพิ่งสามทุ่มเองนะ ยูลกับสิก้ากลับมาแล้วหรอ เร็วกว่าที่คิดนะ-_- แล้วทำไมคนใช้บ้านยูริถึงไม่ออกไปดู หายไปไหนกันหมดเนี่ย(มีแต่แกน่ะที่ไม่มีคนใช้)

แทยอนเดินออกมาหน้าประตูคนเดียวอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะเสียงออดยังคงดังอยู่ตลอดเวลา พอเริ่มมาใกล้ถึง
หน้าประตู ก็เห็นเงาผู้หญิงร่างบาง เอาผ้าปิดหน้าปิดตาไว้ แถมยังใส่แว่นกันแดดอีกต่างหาก ขโมยหรือเปล่าเนี่ย - -

"มีธุระอะไร"แทยอนถามเงาร่างบางด้วยเสียงเรียบและยังไม่เปิดประตูให้ เกิดเปิดประตูแล้วเอามีดแทงก็ซวยสิ

"คือฉัน มาสมัครเป็นคนรู้ใจของคนที่ติดประกาศนี้น่ะค่ะ"เงาร่างบางพูดเสียงติดเขินๆ แถมยังบิดตัวไปมา ?? แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีคนมาสมัครนะ แถมยังมาตอนดึกๆด้วย

"เอ่องั้น ช่วยเอาผ้าเอาแว่นออกก่อนได้มั้ย ฉันกลัวน่ะ"

"คืออากาศข้างนอกมันหนาว แล้วฉันก็แพ้ลมด้วยค่ะ กลัวผิวจะแห้งเสีย ขอเข้าไปในบ้านก่อนได้มั้ยคะ"

"อะ...เอ่อ ได้"แทยอนยอมเปิดประตูในที่สุด ถึงแม้จะพยายามมองทุกๆมุมแล้วเงาร่างบางนั้นแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถมองเห็นได้ ว่าหน้าตาเธอเป็นยังไง

แต่อยู่ดีๆก็เหมือนมีเทวดานางฟ้ารับฟังรับรู้ถึงความต้องการของแทยอน ก็มีลมแรงมาก พัดจนใบไม้ปลิวขึ้นเป็นพายุเล็กๆ ด้วยความที่ร่างบางไม่ได้ระวัง ก็ทำให้ผ้านั้นหลุดออก jและแว่นตาก็ถึงกับปลิวไปด้วยเลยทีเดียว เธอตกใจมากและหันตามทางที่ของนั้นปลิวไปก็ดันตาต่อตาฟันต่อฟันกับแทยอนพอดี

"แว้กกกกก =[]=!!!"แทยอนถึงกลับร้องเสียงหลงเมื่อได้เห็นหน้าของร่างบาง นั่น หุ่นก็ดีนะ แต่นี่มันป้าอายุ60ได้!! มาได้ยังไงเนี่ยว้ากกกก แงงงงง้

"มามะ มาเป็นของป้าซะเถอะนะหนุ่มน้อย"ไหนๆก็ความแตกละป้าเลยตัดสินใจวิ่งไล่ตามแม่_เลย มาเป็นป้าซะดีๆน้าา~

"ปะ...ป้าๆๆๆๆ ไม่เอาๆหนูเป็นผู้หญิงนะป้า อีกอย่างหนูมีแฟนแล้วหล่อมากด้วย!!"ขอโทษนะป้าที่ต้องโกหก TT

"อ้าวผู้หญิงหรอกหรอเนี่ย เฮ้อไม่สนุกเลย งั้นป้าไปละ"

หญิงชราเดินออกไปด้วยความเซ็ง อุตส่าห์คิดว่าจะได้สามีรวยๆ มีความสุขในชีวิตบั้นปลายแล้วแท้ๆ โธ่ๆๆๆ คนแก่เซ็งค่ะ

อีป้าโรคจิตตตต TT

....

ทิฟฟานี่เดินมาถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ ด้วยความตื่นเต้นเธอคาดหวังกับงานนี้มาก เพราะถ้าไม่ได้งานนี้ เธอก็ๆม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไป แต่ว่าอีป้ายหน้าบ้านนี่มันแปลกๆนะ 'รับสมัครคนรู้ใจ เงินเดือนสูง(ผู้หญิง)แถมมีปากกาเขียนเพิ่มว่าขออายุ20-28ด้วย -_-

ติ๊งต่องงง~

ทิฟฟานี่กดออดหน้าบ้าน

"เฮ้ยยยพี่ฟานี่"หญิงสาวคนหนึ่งที่ใส่ชุดคนใช้ของบ้านนี้เดินออกมาและดูเหมือนว่าจะรู้จักเธอ ก็เรียกซะตกใจขนาดนั้น

"ยุนอา!!"ยุนอาลูกของป้านี่นา

.....

"คุณยูลคะ ยังไงฉันก็อยากจะขอให้พี่ฟานี่ทำงานที่นี่ไปก่อนได้มั้ยคะ เพราะตอนนี้พี่ฟานี่เดือดร้อนเรื่องเงินและที่อยู่มาก" ยุนอาอธิบายถึงเรื่องของฟานี่มานานเกือบ15นาทีได้ แต่ยูริยังคงไม่ละสายตาจากหนังสือพิมพ์ แต่เธอก็ฟังบ้างแหละว่าคนที่ชื่อฟานี่มีปัญหาจริงๆ ถึงแม้เธอจะมีเงินเยอะแต่เธอก็มีคนใช้ส่วนตัวถึง5คนแล้ว บางทีก็กลัวว่าซักวันคนใช้จะมารุมกระทืบถึงความเรื่องมากและงอแงของเธอได้

"งั้นเธอเรียกเค้าเข้ามาก่อนสิ"พอยุนอาพูดจบยูริก็วางหนังสือพิมพ์ลง ถ้าหน่วยก้านดีตั้งใจทำงานเธอก็คงจะปฏิเสธไม่ได้หรอก

"ขอบคุณค่ะ"ยุนอารีบวิ่งไปเรียกฟานี่ที่รออยู่หน้าบ้าน...แต่ ไม่เจอหายไปไหนของเค้า-_-

ที่สวนหลังบ้าน...

ตอนแรกทิฟฟานี่ก็รออยู่หน้าบ้านเนี่ยแหละ แต่อยู่ดีๆเธอก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เสียงเหมือนมีคนวิ่งบนหญ้า กว้างๆ ก็เลยเดินตามเสียงไป เพราะถ้าเกิดเป็นขโมยหรืออะไรจะเรื่องใหญ่เอา เดินไปตามเสียงก็พบกับร่างเล็กคนหนึ่งที่วิ่งเล่นกับหมาโกล์ดเด้นตัวใหญ่ ดูท่าจะสนุกน่าดู แอบมองไปเรื่อยๆก็เผลอยิ้มออกมาในความน่ารักของทั้งคู่ จนทำให้ร่างเล็กที่กำลังวิ่งอยู่ถึงกับตกใจว่ามีคนมายืนดูเธอตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

"เธอเป็นใครน่ะ"แทยอนเดินเข้ามาหาทิฟฟานี่ใกล้ๆ ก็ตะลึงเล็กๆกับคนตรงหน้า ผู้หญิงอะไรสวยชะมัด ผิวข๊าวขาว แถมตอนยิ้มนี่โคตรฆ่ากันให้ตายเลย บร๊ะๆๆ ฟานี่ก็ไม่แพ้กัน แอบช็อค็กๆเพราะมองไกลๆก็ว่าดูดีแล้ว พอเห็นใกล้ๆเท่านั้นแหละ ขอเป็นแฟนได้มั้ยคะ

"เอ่อคือฉันมาสมัครงานค่ะ..."

สมัครงาน จะมาสมัครเป็นคนรู้ใจฉันหรอ โอ้เทวดานางฟ้าสงสารลูกสินะ ที่เมื่อคืนนอนไม่หลับเพราะสะดุ้งกับหน้าของอีป้าโรคจิตทั้งคืน TT

"งั้นตามฉันมา"

แทยอนพาทิฟฟานี่เดินมาที่บ้านอีกหลังหนึ่ง เธอนั่งที่โซฟาสีน้ำเงินตัวใหญ่ โดยหารู้ไม่ว่าโซฟาตัวนี้ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่แทยอนเคยให้นั่งมาก่อน เพราะมันเป็นโซฟาตัวโปรดของเธอ

"ทำไมเธอถึงอยากมาเป็นคนรู้ใจของฉัน??"แทยอนนั่งลงข้างๆ และไม่รอหายใจยิงคำถามอย่างเร็ว

"อะ...เอ่อ คุณยูริคะ คือว่าฉันไม่ได้อยากสมัครเป็นคนรู้ใจของคุณแต่ฉันมาสมัครเป็นคนรับใช้ค่ะ"

"ห๊ะ ฉันไม่ได้ชื่อยูรินะ"

"พี่ฟานี่ ทำไมมาอยู่ที่นี่!!"ยังไม่ทันที่จะงงได้เท่าไหร่ยุนอาก็วิ่งเข้ามา เธอคงวิ่งตามฟานี่ทั่วบ้านแล้วล่ะถึงมาที่นี่เป็นที่สุดท้าย ดูเหมือนว่าจะมาพร้อมกับใครบางคนด้วย

"ว้าวววว เธอชื่อฟานี่หรอ ฉันรับสมัครเข้าทำงานวันนี้ย้ายมาที่นี่ได้เลยนะ *0*"ยูริพอเห็นหน้าของทิฟฟานี่ก็เริ่มตบะแตก เหตุผลทั้งหลายทั้งปวงที่เอามาอ้างเมื่อกี้ถือว่าเป็นโมฆะ-_-

"ไม่ได้ ฉันรับฟานี่เข้าทำงานแล้ว"แทยอนแย้งขึ้น ระหว่างที่ทุกคนกำลังคุยกัน ก็ถึงกับอึ้ง เพราะโดยปกติแทยอนจะไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่งย่ามกับชีวิต และเกลียดแม่บ้านมากๆ แถมคราวนี้เธอยังใช้ศัพท์เรียกฟานี่ซะสนิท

"ไม่ได้ๆๆๆ ยุนอาเป็นคนพาฟานี่มาหาฉันก่อนเพราะฉะนั้น ฟานี่ต้องทำงานกับฉันโว้ย"ยูริเริ่มโวยวาย ถ้าเสียอาหารตาไป สวยๆแบบนี้ลิงไม่ยอมมมม

"แล้วแกเห็นเค้าแล้วหรอ ได้ข่าวว่าตอนนั้นแกยังไม่เจอหน้านะ"แทยอนพูด เพราะเธอคิดว่าถ้าการที่ฟานี่เรียกชื่อเธอผิดแสดงว่าเธอต้องไม่เคยเห็นยูริมาก่อนแน่ๆ

"อะ...เอ่อ แล้วไงล่ะเจอก่อนเจอหลังแล้วทำไมห๊ะ"หมดสิ้นคำเถียง...

"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจะทำงานให้คุณทั้งคู่เลยค่ะ"ทิฟฟานี่พอเห็นเจ้านายทั้งคู่ทะเลาะกันก็ตัดปัญหาด้วยกันทำงานให้ทั้งสองคนมันนั่นแหละ

"ไม่ได้!!"ทั้งคู่พูดพร้อมกันและเดินแยกออกกันไปทั้งสองฝั่งเหลือเพียงยุนอาและทิฟฟานี่ที่มองตากันปริบๆ

.....

1เดือนต่อมา...

ในที่สุดแทยอนก็ได้ทิฟฟานี่มาเป็นแม่บ้านส่วนตัวด้วยการอ้างว่ายูริมีแม่บ้านเยอะแล้ว แต่บ้านเธอยังไม่มี แถมเสนอเงินเดือนให้สูงกว่าเลยได้ไป ทำให้ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาแทยอนจะดูกระดี๊กระด๊าเป็นพิเศษ กับสายตาของคนที่รู้จักกันสนิทๆ

ขอยอมรับเลยว่าแทยอนชอบทิฟฟานี่ตั้งแต่แรกเห็น แต่ก็ไม่รู้จะชวนคุยยังไง แถมการที่ให้ฟานี่ย้ายมานอนห้องตรงข้ามก็อายจะบ้าแล้วเวลาที่แม่บ้านคนสวยตื่นนอน มันน่าจับกดลงเตียงทุกทีเลย!!

ทางด้านทิฟฟานี่ ถ้าให้บอกตรงๆนี่บอกได้เลยว่าชอบแทยอนมาก แต่ด้วยสถานะเจ้านาย-ลูกจ้างมันค้ำคออยู่ก็เลยไม่อยากจะคิดอะไรแบบนั้น แต่ช่วงนี้ก็ไม่ไหวเพราะต้องพยายามขจัดความรู้สึกนั้นออกไปบ่อยๆ

"นี่ ไปซื้อของที่ตลาดให้หน่อยสิ ฉันต้องอยู่ดูรูปที่อัด"แทยอนเรียกฟานี่พร้อมกับยื่นกระดาษของที่ต้องซื้อให้และเงินที่เอาไว้จ่าย

"ได้ค่ะ"ทิฟฟานี่รับคำ แต่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามอง ถ้าอยู่ในระยะนี้ฉันต้องเผลอเขินใส่แน่ๆ

.....

โอ้ยยยย เสร็จซักที งานนี้รับเบาะๆอย่างน้อนก็แสนนึงล่ะหึหึ เงินเงินเงิน ว้ากกก มีความสุขจุงเบย ว่าแต่ทำไมฟานี่ยังไม่มาอีก อุตส่าห์ให้ขับจักรยานไปแต่ดันขับไม่เป็น หรือว่าจะเป็นอะไรหรือเปล่า-_-

"เพิ่งมาทำงานได้1เดือนแล้วค่ะ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะคุณซีวอน ^^"

"แหะๆอย่าเรียกคุณเลย เรียกพี่เถอะ คนกันเองทั้งนั้น"

"ค่ะ พี่ซีวอน"

เสียงหัวเราะและบทสนทนาของทั้งคู่ แทยอนเห็นหมด หึ มีคนคุยมีคนสนใจเยอะงั้นสิ เออ งั้นก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันก็แล้วกันเหอะ

"กลับมาแล้วค่ะ"ทิฟฟานี่วางของที่ซื้อมาทั้งหมดลงบนโต๊ะ เห็นคนตัวเล็กนั่งกอดอกทำหน้าบึ้งอยู่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเป็นอะไร ??

"คุณแทยอนเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"

"ฉันบอกให้เธอเรียนฉันว่าแทยอนไง จำไม่ได้หรือไง อ่อลืมไปเธอเรียกชื่อคนสนิทได้เฉพาะซีวอนน่ะสิหึ"แทยอนลุกขึ้นพร้อมกับหยิบกุญแจรถ เดินออกไปโดยไม่คิดที่จะบอกคนที่กำลังยืนงงอยู่ว่าจะไปไหน

.....

5ทุ่ม...

ทิฟฟานี่นั่งรอแทยอนด้วยความกระวนกระวายใจ เพราะไม่รู้ว่าแทยอนหายไปไหน ไม่บอกกันก่อน เลยไปขอความช่วยเหลือจากยุนอา แต่ยุนอาก็ตอบกลับมาง่ายๆว่า 'เค้าเป็นแบบนี้บ่อยๆแหละ ตอนนี้คงอยู่ที่ผับ' เธอก็เลยวางใจแต่พอตีหนึ่งก็ยังไม่กลับมาซักที เธอเลยเดินไปรอที่หน้าประตูบ้าน...

"น้องฟานี่ มาทำอะไรที่นี่ดึกดื่นครับไม่นอนหรอ"ซีวอนเพื่อนบ้าน เดินเข้ามาถามฟานี่ที่เห็นว่ายืนหนาวอยู่คนเดียวนานแล้ว

"อ๋อออ เปล่าค่ะฟานี่มารอคุณแทยอน^^"

"อ๋อ นั่นไงมาโน้นแล้วน่ะ"ซีวอน พูดพร้อมชี้ไปที่รถสปอร์ตสีดำมันเงาที่กำลังเคลื่อนตัวมาทางนี้ รถสปอร์ตจอดที่ข้า
ๆฟานี่กับซีวอน คนขับค่อยๆเลื่อนกระจกลงมา

"งานการมีไม่ทำมาคุยกับผู้ชายอะไรตอนดึก เก็บไว้คุยพรุ่งนี้ก็ได้มั้ง"ยังไม่ทันที่ฟานี่จะได้พูดอะไรแทยอนก็จัดเต็มมาทั้งชุด ทำเอาทั้งซีวอนทั้งฟานี่รวมถึงคนที่มากับแทยอนอึ้งไปตามๆกัน

"แล้วมัวยืนทำอะไร เปิดประตูสิ"

"ค...ค่ะ"

....

วันต่อมา...

ผู้หญิงที่มากับแทยอนตอนนี้แทยอนๆไล่กลับบ้านไปแล้ว ความจริงเธอแค่อยากเอามาให้ฟานี่เห็นเฉยๆอยากจะรู้ว่าฟานี่จะรู้สึกอะไรมั้ย แต่พอเห็นฟานี่คุยกับไอ้ซีเท่านั้นแหละ เลิก!! เลยให้ค่ากลับบ้านไปก้อนหนึ่งแล้วก็ไล่ไปตั้งแต่เมื่อคืน

ตอนนี้เช้ามากเช้าขนาดที่ว่ามั่นใจว่ายังไม่มีใครตื่น เพราะตัวเองไม่ได้นอน -_- กลัวตื่นมาจะอ้วกเพราะเหล้า เพราะดื่มไปเยอะเหลือเกิน แต่ก็เห็นยุนอากำลังกวาดบ้านอยู่ โอ้นี่เธอตื่นมากวาดบ้านตอนตีสี่ทุกวันเลยหรอยุนอา =.=

"เมื่อคืนคุณแทกลับมากี่โมงคะ"

"ตีสอง ทำไมถึงถาม??" แทยอนขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเพราะปกติยุนอาไม่เคยถามเลย

"ก็เมื่อวานพี่ฟานี่เป็นห่วงคุณ เพราะคุณออกไปโดยไม่บอกพี่เค้าเลยว่าจะไปไหน เค้าก็เลยมาหาฉัน แล้วฉันก็ยังเห็นเค้ารอคุณอยู่หน้าบ้านตั้งนาน ตอนแรกฉันก็ว่าจะไปอยู่เป็นเพื่อนแต่พอเห็นว่าคุณซีวอนมาฉันก็เลยเปลี่ยนใจ"แทยอนพอได้ยินเข้าก็รู้สึกผิดจับใจ ทั้งประชดทั้งงอน ชอบเค้าแต่ไม่เคยดูแลเค้าเลย มันน่าโดนฆ่าที่สุด

"..."

"คุณแทยอนเป็นอะไรไปคะ"

"ยูลไปไหน"

"คุณยูลยังออกตามเรื่องพี่สาวของเค้าอยู่ค่ะ ดูเหมือนว่าจะได้เรื่องขึ้นมาบ้างแล้ว"

"อ่องั้นฉันไปล่ะ"

แทยอนรีบเดินกลับไปที่บ้านของตน และตรงไปที่ห้องของฟานี่เป็นที่แรก ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่ตื่น แต่เธอก็วิสาสะเข้าไปในห้องจนได้

เป็นไปตามคาดเธอพบร่างบางนอนคดคู้อยู่บนเตียงนอน ใบหน้าที่น่าหลงใหล น่ารัก มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกผิดกับสิ่งที่เธอทำไปทั้งหมดเมื่อวาน

"ฟานี่ตื่นๆ"แทยอนสะกิดฟานี่เบาๆ จนเจ้าตัวเริ่มรู้สึกตัวขยับร่างกายเล็กน้อย ลืมตาแป๋วขึ้นมาก็พบกับใบหน้าของแทยอนแบบชิดแบบจมูกชนจมูก

"คะ...คุณแทยอน มาที่ห้องฉันได้ยังไง แล้วแฟนคุณล่ะ"ฟานี่พูดติดเสียงรำคาญ เธอแอบน้อยใจไม่น้อยกับคำพูดของแทยอนเมื่อคืน บวกกับผู้หญิงที่แทยอนพามา มันอดคิดไม่ได้ว่าพามาทำอะไรที่บ้านตอนดึกๆ...

"แฟนใคร ฉันไม่มีแฟน ถ้าหมายถึงผู้หญิงคนเมื่อคืนฉันไล่กลับไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"คำพูดเสียงเรียบนิ่งของแทยอน ที่ฟานี่ชอบกลัวอยู่บ่อยๆ แต่พอมาวันนี้ได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก

"แล้วสรุปคุณมาที่ห้องฉันทำไมคะ"

"ฉันมาลงโทษคนของฉัน"

"คนของคุณ?? ใครคะ"

"ก็เธอไง 'คนของฉัน' "

"อะ..เอ่อ แล้วฉันไปทำอะไรผิดคะ คุณแทยอนบอกฉันได้มั้ย ถ้าฉันผิดจริงคุณแทยอนตัดเงินเดือนฉันได้เลยค่ะ"ฟานี่เริ่มทำเสียงตะกุกตะกักเมื่อเห็นว่าแทยอนเริ่มขยับตัว ขึ้นคร่อมตัวเธอแบบเต็มรูปแบบ

"ข้อแรก เธอเรียกฉันว่าคุณ ข้อที่สอง เธอชอบคุยกับไอ้ซีนั่นฉันไม่ชอบ ข้อที่สาม ทีหลังไม่ต้องรอฉันอากาศมันหนาว มันทำให้ฉันเป็นห่วง ส่วนข้อสุดท้าย เธอทำให้...ฉันรักเธอ"ฟานี่แทบกลั้นหายใจเพราะเหตุผลข้อสุดท้ายของแทยอน มันทำให้เธอดีใจอย่างบอกไม่ถูกและรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในความบริสุทธิ์ของตัวเธอ ที่อาจจะเสียไปในไม่ช้านี้

"อะ....เอ่อ คุณ"ยังไม่ทันที่ฟานี่จะพูดอะไรมาก แทยอนก็ประกอบริมฝีปากอย่างแผ่วเบา และเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนทำให้ฟานี่ต้องร้องออกมา ตอนแรกเธอก็พยายามที่จะผลักแทยอนอยู่ เพราะเธอคิดว่าสถานะของเธอทั้งคู่มันไม่เหมาะสมกัน แต่อีกความคิดนึงเธอก็รักแทยอนเหมือนกัน...

"เพราะฉะนั้นฉันจะทำโทษเธอด้วยการ..."

NC

"อื้อออ"ฟานี่ดันตัวเองให้ลุกขึ้นมาจากเตียง ที่มีแทยอนนอนอยู่ข้างๆ มองหน้าไปก็พลางอมยิ้มไป กับความน่ารักและขี้อ้อนของคนที่นอนอยู่ แต่วันนี้เธอยังไม่ทำงานบ้านเลย อย่างน้อยก็ต้องกวาดบ้านบ้างแหละ

ฟานี่ทำงานบ้านทีละอย่างๆ ด้วยความเหนื่อย (ความจริงไม่เหนื่อยพอเมื่อเช้าเท่านั้นแหละเหนื่อยเลย) หารู้ไม่ว่าแทยอนตื่นแล้วและแอบเดินย่องมาจากข้างหลังและโอบกอดคนรัก

"ฟานี่ แทหิวอ่ะ ไปหาอะไรกินข้างนอกกันเถอะนะคะ"

"เอ่อคุณแทคะ ฉันว่ามันคงดูไม่ดี..."ยังไม่ทันที่ฟานี่จะพูดอะไรได้มากมายริมฝีปากของคนตัวเล็กก็มาประทับอีกครั้ง

"บอกแล้วไงว่าถ้าเรียกว่าคุณจะทำโทษแบบนี้ แล้วก็เตรียมแต่งตัวสวยๆออกไปด้วยกันเลย"

"คนอะไรชอบบังคับ ชอบสั่ง"ฟานี่บ่นอุบอิบคนเดียว แต่ก็ไม่พ้นหูหมาหรอก หึ พูดแบบนี้ใช่มั้ยได้

"พูดแบบนี้ สงสัยต้องจัดการให้อยู่หมัดซะแล้วล่ะ"แทยอนอุ้มฟานี่ขึ้นพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ปนหื่นๆ ทำเอาฟานี่หน้าเสีย

"ไม่เอาแล้วแท ฟานี่ไม่มีแรงแล้วววTT"

เรียบร้อยโรงเรียนคิมหึหึ

......................

3เดือนผ่านไป...

ฟานี่และแทยอนตัดสินใจคบกันแบบเปิดเผย เมื่อเดือนที่แล้ว ตอนนี้สถานะของเธอยังคงเป็นแม่บ้าน แต่เป็นแม่บ้านแม่เรือนคอยรับใช้สามี อย่างดี=.=

"ฟาาาานี่ แทง่วงขอตักให้แทหนุนหน่อยสิคะ~"

"เป็นไรคะ ทำงานหนักหรอวันนี้ ถึงได้อ้อนตั้งแต่เข้ามาในบ้านเลย"

"ใช่ คิดถึงแฟนมากกกกกก"ทิฟฟานี่นั่งบนโซฟาสีน้ำเงิน พร้อมกับจับหัวของแทยอนให้เลื่อนตัวมาวางที่ตัก

"คุณแทยอนคะ คุณยูริให้มาตามคุณแทยอนแล้วก็พี่ฟานี่ให้ไปทานข้าวค่ะวันนี้คุณควอนมาเยี่ยม"ยุนอาเดินมาเรียกระหว่างที่กำลังคุยกัน

"ได้ๆเดี๋ยวฉันตามไป"

.....

"เป็นไงบ้างหนูแท ไม่เจอกันนานโตขึ้นหล่อเชียวนะฮ่าฮ่า"คุณควอนพ่อของยูริพูดแซวแทยอน ที่เห็นเดินมาพร้อมกับแฟนสาว

"แล้วหนูชื่ออะไรจ๊ะ"คุณนายควอนถามถึงทิฟฟานี่บ้าง

"ทิฟฟานี่ค่ะ"

"ทิฟฟานี่หรอ ใครตั้งชื่อให้จ๊ะ"คุณนายควอนเริ่มทำเสียงจริงจังทำเอาทิฟฟานี่เริ่มเกร็ง แต่แทยอนก็ยังคอยจับมือให้กำลังเธอ

"หนูไม่ทราบค่ะ หนูเป็นเด็กกำพร้า"

"นะ...ไหนลองเล่าเรื่องให้น้าฟังหน่อยสิ"

"เจ้าหน้าที่เค้าบอกว่าตอนที่เจอหนูเค้าเห็นกระดาษใบหนึ่งเขียนว่าโปรดช่วยเหลือด้วย และติดต่อมาที่เบอร์โทรที่มีคนเขียนให้ แต่ปรากฎว่ามันเปียกน้ำทำให้ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นหมายเลขอะไร"

"ละ...แล้วหนูมีกำไลแบบนี้มั้ยจ๊ะ"คุณนายควอนพูดพร้อมยกแขนข้างที่มีกำไลเงินขึ้นมา ทิฟฟานี่ก็ยกขึ้นตาม เป็นกำไลสีเงินเหมือนกัน...

แบบนี้ก็พอจะดูออกแล้วล่ะ ว่าฟานี่คือลูกของคุณควอน เป็นลูกคนแรก ของตระกูลควอน พี่สาวของยูริที่เธอตามหามานาน และเป็นพี่ของซอฮยอนน้องคนสุดท้องอีกด้วย ทำให้ข้าวเย็นมื้อนั้นเต็มไปด้วยรอยน้ำตาแห่งความยินดีของทุกๆคน...

2เดือนผ่านไป...

ความซึมเศร้ากลับมาครอบคลุมจิตใจแทยอนอีกครั้ง...นับจากวันนั้น ทิฟฟานี่ก็กลับไปอยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริงมาหาบ้างแต่ไม่ทุกวันเหมือนเมื่อก่อน ก็เข้าใจว่าอยากอยู่กันแบบครอบครัว แต่หนูก็เหงาอ่ะ ส่วนยุนอา ซอฮยอนก็คาบขอเอาไปแล้วบอกว่าถูกชะตาชอบมาก บ้านก็เลยเงียบเหงาขึ้นมาก...

แทยอนนั่งฟังเพลงคนเดียวอยู่บนโซฟา ที่มีน้องหมานอนอยู่เป็นเพื่อนที่พื้นบ้าน แต่แล้วอยู่ดีๆก็มีคนเอามือมาปิดตาทำให้แทยอนสะดุ้งตกใจ กลัวอีป้าโรคจิตนั่นจะมาอีก แต่พแหันไปก็กลับพบคนที่กำลังคิดถึงอยู่พร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่

"นึกว่าจะลืมกันไปแล้วซะอีก"แทยอนทำเสียงน้อยใจ ทำให้ทิฟฟานี่อดที่จะยิ้มกับความน่ารักของคนตรงหน้าไม่ได้

"ฉันมาสมัครงานค่ะ"

"ฉันไม่รับสมัครใครทั้งนั้นล่ะ"แทยอนเดินหันหลังให้และโบกมือเป็นสัญญาณว่าไปไกลๆไป

"ฉันไม่ได้มาสมัครตำแหน่งแม่บ้าน แต่ฉันมาสมัครตำแหน่งภรรยาของคุณคิมนะคะ"ทิฟฟานี่พูดเสียงอ้อนพร้อมกับโอบกอดคนตัวเล็กจากข้างหลัง ทำเอาคนตัวเล็กเขินทำอะไรไม่ถูก และดีใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ยินไปเมื่อกี้มาก

"ฉันรักเธอนะฟานี่"

"ฉันก็รักเธอนะแทยอน"

.........

1ปีผ่านไป....

"หนูซันนี่เดินมาหาตาหน่อยเร็ว"คุณควอนเรียก'ซันนี่' ลูกสาวของแทยอนกับฟานี่ หึหึหึ หลังจากปีที่แล้วที่ทั้งคู่แต่งงานกัน คุณพ่อมือใหม่อย่างแทยอนก็ปั๊มลูกเลยจ้า ทำเอาทิฟฟานี่ไม่ได้นอนหลายวันเลยทีเดียว

"นี่คุณนมที่ชงไว้อยู่ไหนเนี่ย"ฟานี่เริ่มบ่นสามีที่ทำท่าทางงกๆเงินๆก็คุฯพ่อมือใหม่ยังทำอะไรไม่เป็นนี่= =

"กำลังหาอยู่จ้า ใจเย็นๆนะคะที่รัก"

จากที่หยิ่ง เงียบ เป็นไงล่ะคิมแท หงอยเลยอ่ะดิ่-_-

ส่วนยูริกับเจสสิก้าก็แต่งงานมีหนูน้อยฮโยยอนแล้วจ้า เป็นที่พอใจของคุณควอนทั้งสองเป็นอย่างมาก ส่วนซอฮยอนลูกคนสุดท้องก็เพิ่งเรียนเสร็จและกำลังจะแต่งงานกับยุนอาในเร็วๆนี้ ฮิ้วววว แถมเตรียมตั้งชื่อลูกแล้วนะได้ข่างว่าจะให้ชื่อซูยอง ฮ่าฮ่าฮ่าาา

ครอบครัวสุขสันต์ ฉันรักเธอแทนี่... =))))
 

 
--------------------------------------------------------------------------------

ฟิคคั่นเวลาเผื่อใครต้องการทางเลือกใหม่ๆในการอ่าน


แต่ง5โมงลงสามทุ่มนี่แหละ55555


ฟิคนี้แต่งเอาฤกษ์เอาชัยก่อนสอบ และแด่ชาวล็อคสมิธ(ในเฟสก็แอบแฝงตัวเป็นสมาชิกในกรุ๊ปเหมือนกันนะอิอิ ถ้าเอาไปแปะไว้จะดีใจขั้นน้ำตาไหลพราก




ถ้าพิมผิดอะไรจะมาแก้พรุ่งนี้ ยังไงก็ต้องขอโทษก่อน




ส่วนเอ็นซี...ถ้าอยากรู้ ก็มาขอสิสิสิ ในเม้นนี่แหละจะทยอยให้แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยเลยอิอิ



ยังไงก็ฝากอีกฟิคนึงด้วยน้าาา


--------------------------------------------------------------------------

ฟิคคั่นเวลา 5555 สำหรับคนที่อยากจะเปลี่ยนมาอ่านแบบอื่น


คิดบ่ายสามแต่งห้าโมง ลงสามทุ่ม555555


ฟิคเรื่องนี้แต่งเพื่ออะไร?? เพื่อล็อคสมิธทุกคน(ในเฟสด้วย) แอบไปเป็นสมาชิกในกรุ๊ปocksmith[TAENY]gagด้วยนะหึหึ ถ้าใครเห็นแล้วเอาไปแปะนี้จะซาบซึ้งและปริ่มมาก



ส่วนเอ็นซี...มาขอสิสิสิในเม้นเนี่ยแหละ 




ส่วนตรงไหนที่พิมผิดอะไรยังไงขอโทษก่อนเลย แล้วจะมาแก้พรุ่งนี้นะ



สุดท้ายนี้ขอบคุณมากน้าา ฝากฟิคก่อนนี้ด้วยย จุ๊บ.